Powstał na początku XX wieku. Zajmowano się tu przebróbką urobku pochodzącego z niedalekiej kopalni, głównie rud cynku i ołowiu – były one poddawane kruszeniu i flotacji (frakcje rozdzielano przy pomocy wody wykorzystując różnice między ich poziomami zwilżalności). Zakład, rozbudowany w latach dwudziestych, funkcjonował do lat osiemdziesiątych.